باستان شناسی

باستان شناسی در ایران

در ایران همپای کاوش های فرنگیان، دانش باستان شناسی نزد معدود دانش آموختگان و فرهیختگان این رشته، بسط و گسترش یافت. در این میان بودند بزرگانی که در تثبیت و ساماندهی مبانی باستان شناسی از یک سو و پژوهش های فراگیر عملی این رشته در ایران سهم بسزایی داشتند. علم باستان شناسی ،‌علمی ست که یک باستان شناس از راه بررسی علمی و آزمایشگاهی و تجزیه و تحلیل مدارک بدست آمده از گذشتگان و پیشینیان وجود یک چیز را از نظر علمی اثبات می کند . باستان شناس ضمن اثبات فرضیه های تاریخی بزرگترین خدمتی را که انجام می دهد بر ملا کردن دروغ های تاریخی ، خرافات قومی و مذهبی و یا افشای واقعیات تاریخی می باشد.

باستانشناسی در زمان های دور

در ایران ابتدا مخلوطی از تحقیقات زمین شناسی اروپائیان برای اکتشاف نفت و علاقه بعضی از تاریخ دوستان غربی در ایران بود که به این شکل آغاز شد .جستجو گران نفت ابتدا به مناطقی رفتند که در گذشته های دور دارای تمدنی خاکی و آبی بوده است.آنها با تهیه نقشه های هوایی از مناطق مانند دشت خوزستان که در نزدیکی بین النهرین قرارداشته و یا جلگه های فلات ایران درست در مناطقی که روزگاری تمدنهای عظیمی قرار داشته به وجود نفت در دل زمین پی برده و عکس و نقشه تهیه میکردند. کسانی مانند مادام دیولا فوا ی فرانسوی یا دکتر ژاک دومورگان و بعدها پروفسور گریشمن ابتدا برای کشف تاریخ پا به ایران گذاشته بودند …اینان ابتدا توانستند آثار معماری و بناهای عظیم تمدن ایران را کشف کنند. در آن زمان مردم در گیر خرافه ، بی سوادی ، نا آگاهی بودو و اطلاعات کافی درباره ی تاریخ سر زمین خود نداشتند . پس از چندی این باستانشناسان توانستند با اکتشافات عمیق تر در دل خاک به اثار فرهنگی ایران برسند و با گنجینه ای ارزشمند و غنی و سرشار از فرهنگها و آداب و روسم مختلف و اقوام متنوع و صدها جور زندگی و مردم متفاوت آشنا شوند.